Como o era miña nai, tamén eu son unha forofa do entroido. É unha desas festas para min entrañable. Desas que sei que si ou si, irei. Os disfraces, as comparsas, a música… todo o asociado a estas datas me encanta. Pero certo é que levaba anos sen vivilo como eu quixera. Primeiro o tratamento de quimioterapia, logo as consecuencias do mesmo… sempre o celebrei, pero non do xeito que me gustaría.
Pero iso é o pasado. Porque o presente acaba de regalarme un Entroido por todo o alto. Síntome estupendamente ben de saúde e aínda que teño moito traballo estes días nada me aparta destas celebracións. Non importa que durma catro horas! Levo os nenos, vou eu e toco na charanga Os Veteranos de Merza.
Ademais, grazas á maquillaxe da miña amiga Belén, non me falta detalle! Con todo isto, quero dicirvos que pase o que pase non deixedes de facer todo aquilo que vos fai sorrir. Aquilo que vos define, o que vos fai sentir ben. En definitiva, o que vos fai vivir.
E, agora, a gozar do Entroido! Felices festas!