Unha infancia entre puntadas en Casa Adolfo, xerme do Refuxio
Na bicicleta e rodeada de nenos e nenas que, coma min, naquel momento só tiñan unha meta: sorrir. Cando volto a vista atrás, véxome así. Correndo polos camiños de Merza, con amigos e amigas aos que hoxe teño que pedirlles perdón por non ter o tempo suficiente que eles se mereceron nos últimos anos. Foron … Ler máis