Hoxe fai 13 anos que Álvaro mais eu nos demos o si quero!
Como voa o tempo!
Un ano mais ao teu carón cheo de cousas novedosas pero o mais importante e seguir sentindo ese sentimento que por aquel entonces nos uneu. O amor.
E tamén quero facer unha mención especial a ese pequeno que fai 13 anos non uneu, o meu pequeño Pablo. Este neno que xa é medio home e que nos da tanto nas nosas vidas. É un neno encantador e moi bo. Non o cambio por nada!
Amigo dos seus amigos, moi cariño cos seus e sobre todo coa sua mamá. Despois duns días en Punta Cana a onde nos fomos de vacacións os catro, Pablo trouxo unha pequena bacteria e está maliño. Dende aquí o animo e digolle que non é nada e que nuns días todo volverá a normalidade. Eres o motor das nosas vidas!
Álvaro, gracias por estes 13 anos de vida xuntos e gracias por ser un bo pai e sobre todo un gran amigo de batallas porque penso que nesta vida temos que ir batallando día a día o que nos toque vivir pero quedarnos sempre co mellor de todo. Temos que ser felices pase o que pase. Iso é o que quero na miña vida, felicidade na medida do posible.
A vida sempre trae sorpresas e hai que vivila sempre a tope e ver o lado bo das cousas. Ano tras ano intento ser sempre mellor persona, mamá, amiga, parella, xefa… e ese é o meu reto para este 2020 e espero poder conseguilo.
Gracias Álvaro por todo e por tanto ao meu lado.